به نقل از «تین نیوز»

چرا باید منتظر یک تحول بزرگ در حمل و نقل عمومی تهران باشیم؟ ​

تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۶۵۲۳۹

تین نیوز

شورای شهر تهران با اختصاص ۴۵ درصد از بودجه شهرداری به حوزه حمل و نقل عمومی عملاً زمینه تحول در این حوزه را فراهم کرد و شهرداری تهران نیز با تمرکز در این بخش آستین هارا برای جبران عقب ماندگی های این حوزه بالا زده است.

 

 

به گزارش تین نیوز به نقل از تسنیم،  اگر تا چند سال گذشته تهرانی ها شاهد توقف و کندی در امور شهری و خدماتی تهران بودند و پرتکرارترین اخباری که از مدیریت شهری به گوش مردم می رسید نام گذاری خیابان ها و معابر تهران بود، اکنون تحول و پویایی را در شهر به وضوح می بینند، از آسفالت ریزی های پی درپی در مناطق مختلف گرفته تا توسعه و تقویت ناوگان حمل و نقل عمومی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

امسال شورای شهر تهران با اختصاص 45 درصد از بودجه شهرداری به حوزه حمل و نقل عمومی عملاً زمینه تحول در این حوزه را فراهم کرد و شهرداری تهران نیز با تمرکز در این بخش، عملکرد خوبی نشان داد و برای جبران عقب ماندگی های سال های پیش این حوزه، آستین ها را بالا زد.

بر همین اساس در 26 ماه گذشته (دوره جدید مدیریت شهری) در متروی تهران 14 ایستگاه، 13 ورودی جدید و حدود 23 کیلومتر مسیر تونلی به همراه بزرگترین پایانه زیرزمینی قطارهای شهری کشور(پایانه اکباتان) به بهره برداری رسید؛ این در حالیست که ایستگاه مترو شهر جدید پرند و 19 کیلومتر مسیر ریلی مربوط به این ایستگاه تا شهر تهران نیز به زودی مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت.

در حال حاضر 154 ایستگاه و 283 کیلومتر مسیر تونلی در شبکه مترو تهران مشغول سرویس دهی به مسافران این سیستم حمل و نقلی است و برای تکمیل ایستگاه های خطوط هفت گانه موجود، 7 ایستگاه دیگر در خط 6 و یک ایستگاه در خط 7 باقی مانده است البته در این آمار، اعداد و ارقام مربوط به توسعه خطوط و انشعابات آن لحاظ نشده است.

توسعه خطوط هفت گانه (غیر از خط 5) و انشعابات مربوط به برخی از خط ها، ماموریت دیگر شرکت مترو تهران است که همزمان با تکمیل خطوط موجود و همچنین شروع ساخت خطوط جدید، پیگیری شده و در فازهای مختلف عملیاتی به سرانجام می رسد ؛ توسعه شرقی خط 2، توسعه های شرقی و غربی خط 4 و توسعه جنوبی خط 6 از جمله مهمترین بخش های مربوط به توسعه خطوط هفت گانه به شمار می آید.

برای بخش اتوبوسرانی نیز در بودجه سال جاری بیش از 1300 میلیارد تومان به صورت نقد و غیر نقد به بازسازی اتوبوس ها اختصاص داده شد بنابراین به اورهال (تعمیرات اساسی) اتوبوس ها توجه ویژه ای شد و با شرکت هایی که در این زمینه توانایی داشتند، قرارداد هایی منعقد شده که تا پایان سال جاری حداقل 500 دستگاه اتوبوس بازسازی شود.

اقدام دیگری که در شهرداری با حمایت شورای شهر و همت علیرضا زاکانی؛ شهردار تهران صورت گرفته این است که قرارداد تولید 3000 دستگاه اتوبوس برای شهر تهران با رقم بیش از 28 هزار میلیارد تومان منعقد شده که اقدام بی نظیری در تاریخ بلدیه شهر تهران محسوب می شود.

طبق قرارداد منعقد شده، از آبان و آذر باید تحویل اتوبوس ها را آغاز شود اما با مساعدت شرکت های طرف قرارداد و پیگیری های شهرداری تهران، بخش نخست اتوبوس ها شامل59 دستگاه اتوبوس تک کابین از شرکت عقاب افشان، 23 دستگاه اتوبوس از شرکت اسنا و18 دستگاه مینی بوس با ظرفیت 17 مسافر از شرکت سبلان خودرو تحویل گرفته شده است.

یکی از بخش های ویژه این قرارداد تولید 1000 دستگاه اتوبوس برقی است که 500 دستگاه آن توسط گروه مپنا و 500 دستگاه دیگر توسط "عمادخودرو" تولید خواهد شد. عماد خودرو 250 اتوبوس 9 متری و 250 دستگاه اتوبوس 12 متری تولید خواهد کرد؛ هم اکنون شهرداری تهران در حال ورود به فاز اجرایی این قرارداد است و حدود 100 دستگاه اتوبوس برقی 9 متری تا پایان سال جاری به مدیریت شهری تحویل داده می شود. 

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

منبع: تین نیوز

کلیدواژه: خطوط هفت گانه حمل و نقل عمومی قطار شهری خرید اتوبوس شهری توسعه شبکه مترو حمل و نقل عمومی شهرداری تهران دستگاه اتوبوس اتوبوس ها شهر تهران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۶۵۲۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکنش روزنامه شهرداری به افشای قرارداد ۲ میلیارد یورویی

به گزارش «تابناک»، محسن مهدیان مدیرعامل رونامه همشهری در واکنش به افشای قرارداد ۲ میلیارد یورویی چنین نوشت:

یکم؛ بزرگ‌ترین قرارداد تاریخ بلدیه را به اسم عدالت‌خواهی افشا کردند. احتمال برهم‌خوردن قرارداد وجود دارد. طرف چینی این قرارداد، به جهت شرایط تحریم بر رازداری مصر بوده است و البته حق هم دارد گلایه قهرآمیز کند.
دوم؛ مطابق این قرارداد ۲۵۰۰ اتوبوس برقی وارد کشور می‌شود؛ آن هم از طریق تأمین مالی نوین در حوزه مشارکت، مولدسازی و یوزانس.

جهت روشن‌شدن این عدد، باید گفت که خرید اتوبوس طی ۱۲ سال دوره مدیریت آقای قالیباف ۱۲۰۰ عدد بوده است و در تمام سال‌های دوره اصلاحات ۱۳۰ دستگاه. تا الان نیز ۷ برابر دوره اصلاحات یعنی حدود ۸۲۶ دستگاه اتوبوس به ناوگان حمل‌ونقل عمومی وارد شده است و باز هم جهت تقریب به ذهن، در حال حاضر ۵۲۰۰  دستگاه در ناوگان اتوبوسرانی شهر تهران هست  که تقریبا ۳ هزار و ۵۳ دستگاه  آن فعال است. حالا تصور کنید ورود ۲۵۰۰ اتوبوس برقی چه تحولی در رفت‌وآمد مردم ایجاد می‌کند! تحول در چه چیز؟ کاهش ترافیک، کاهش آلودگی زیست‌محیطی، کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل و تسهیل در رفت‌وآمد عمومی.

سوم؛ افشاکننده قرارداد مدعی است که این قرارداد پشت در‌های بسته نوشته شده و به ضرر کشور است. به همین سادگی و با همین بهانه‌جویی ساده‌انگارانه یک تصمیم سازنده را به چالش کشیده‌اند. اجمالا چه کسانی از این قرارداد اطلاع داشته‌اند؟ شخص رئیس‌جمهور، ۴ وزارتخانه صمت، امورخارجه، کشور و نفت و در نهایت بانک مرکزی.
قرارداد نیز سراسر به‌نفع مردم است؛ هم در عدد و رقم که به‌جای هزار دستگاه در قرارداد اولیه، ۲۵۰۰ دستگاه وارد خواهد شد و هم در زمان تحویل که ۶ ماه بعد از واریز پیش‌پرداخت اولیه انجام می‌شود و اگر سنگ‌اندازی نشود می‌توان تا پایان سال اتوبوس‌های برقی را در تهران دید.

چهارم؛ اگر این قرار تجاری به‌هم‌بخورد که بیم آن می‌رود و موجب نگرانی شده، آنگاه چه کسی پاسخگو است؟ به‌طور حتم دستگاه قضایی.

سؤال کاملا شفافی وجود دارد که آیا افشای یک قرارداد در شرایط تحریم، تخریب آشکار امنیت روانی و حقیقی مردم نیست؟ آیا مواجهه مستقیم با منافع شهر و مردم نیست؟ آیا شبهه ضدامنیتی‌بودن آن وجود ندارد؟ چه‌کسی یا کسانی از برهم‌خوردن این قرارداد نفع می‌برند؟ آیا پای یک مافیای ناسالم و پرمسئله و البته دامنه‌دار در میان نیست؟ در نهایت اینکه دقیقا عدلیه چه‌وقت خود را مسئول می‌داند با این جریان سراسر موهن و دکاندار افشاگری، برخورد جدی و بهنگام داشته باشد؟ چرا برخورد‌ها بازدارنده  نیست؟
پنجم؛ واقعیت این است که آن روز که مثل آب خوردن آبروی مردم را در فضای مجازی می‌ریختند کسی سراغ‌شان نرفت تا عبرت بگیرند.
کار بدانجا رسید که همین دستگاه قضایی و نظارتی را به سخره گرفتند و با تعطیل نشان دادن آن‌ها از خود یک قهرمان دست‌ساز و تصنعی ساختند. باز هم قهریه خاموش بود و بدتر اینکه حمایت هم شدند.

کار بالا گرفت و در مسابقه دکانداری برای افشاگری و گنده‌گویی‌های مجازی، نظام را متهم به فساد سیستمی کردند و باز هم انگار نه انگار. گویی امنیت روانی این مردم حرمتی ندارد!

اما اکنون ماجرا فرق دارد؛ «حق‌الناس» و «بیت‌المال» و «حق‌الله» را توجه نکردیم و امروز «حیات‌جمعی» مردم را تهدید می‌کنند. آیا قرار نیست به قاعده عقل و قانون تغییر رویه دهیم؟ دادستان محترم کجاست؟